Grzbietem Pasma Bielińskiego

Opis

Trasa prowadzi głównie przez tereny leśne, ale nie brakuje na niej miejsc atrakcyjnych widokowo, skąd podziwiać można pejzaż Gór Świętokrzyskich.

Przebieg: Bieliny – Duża Skała – Wał Małacentowski – Paprocice leśniczówka – Kobyla Góra – Wólka Milanowska – Nowa Słupia
Oznakowanie: odcinek Bieliny – Wał Małacentowski szlak niebieski; odcinek Wał Małacentowski – Nowa Słupia szlak zielony.
Czas przejścia: około 4,5h (czas przejścia nie uwzględnia zwiedzania obiektów).
Suma podejść: 320m
Długość trasy: 17km

Warto zobaczyć:
Bieliny – na wzgórzu wznosi się świątynia ufundowana w 1643 r. przez Jakuba Zadzika. Kościół, orientowany, był później rozbudowany w kierunku zachodnim (w kierunku wejścia). Obecnie ma formę wczesnobarokową z klasycystyczną fasadą. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz szkoły flamandzkiej Święta Rodzina z XVII w., a w transepcie późnobarokowe ołtarze z  wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i sceną Ukrzyżowania z XVII w. Przed kościołem znajduje się pomnik mieszkańców wsi pomordowanych przez hitlerowców w czasie II wojny światowej. Kolejne zabytki Bielin to XVII i XIX w. kapliczki przydrożne o charakterystycznej w Górach świętokrzyskich formie małych domków. Te zlokalizowane z dala od ludzkich sadyb, służyły czasami wędrowcom jako schrony podczas załamania pogody (np. kapliczka Świętego Mikołaja na przełęczy nazwanej od jego imienia).

Nowa Słupia – miejscowość u podnóża Łysej Góry jest bramą do Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Historia osadnictwa na tych terenach sięga II w. p.n.e. i związane jest nieodłącznie z rozwijającym się starożytnym hutnictwem żelaza. Z dawną techniką pozyskiwania tego materiału można zapoznać się zwiedzając ekspozycję Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego im. Mieczysława Radwana. Pawilon powstał na miejscu stanowiska archeologicznego, gdzie zabezpieczono 42 klocki żużla – odpadu przy produkcji żelaza w piecach dymarskich. Prezentacja wytopu jest główną atrakcją Dymarek Świętokrzyskich, corocznej, imprezy plenerowej o wieloletniej tradycji. Przy wejściu do Świętokrzyskiego Parku Narodowego stoi tajemnicza postać zwana Emerykiem. Pielgrzym, który według legendy za swoją pychę został przemieniony w kamień, przesuwa się o jedno ziarenko piasku rocznie.