Logo
  • Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Świętokrzyskiego
  • Urząd Miasta Kielce
  • Powiat Kielce
  • PTTK KIELCE

Walory przyrodnicze regionu

dr Cezary Jastrzębski
Rozmiar tekstu:A-A+

_images/brak.jpeg

Ostnica włosowata  fot.  P. Kaleta


Region świętokrzyski charakteryzuje się wyjątkowo bogatym dziedzictwem przyrodniczym, urzekającymi krajobrazami Gór Świętokrzyskich, Niecki Nidziańskiej (zwanej popularnie Ponidziem) oraz doliny rzecznej Wisły. Niepowtarzalne dzieła natury objęto różnymi formami ochrony, tworząc m.in. Świętokrzyski Park Narodowy, 9 parków krajobrazowych, blisko 70 rezerwatów przyrody i ok. 700 pomników przyrody. Do największych atrakcji zaliczane są gołoborza, czyli gigantyczne rumowiska skalne, jaskinia „Raj” k. Chęcin, dąb „Bartek” w Zagnańsku, Wąwóz Królowej Jadwigi i Góry Pieprzowe w Sandomierzu, Puszcza Jodłowa oraz Puszcza Świętokrzyska.



Świętokrzyski Park Narodowy powstał w 1950 r. jako drugi w Polsce, m.in. dla ochrony zbiorowisk leśnych z dominującą jodłą. Obecnie zajmuje powierzchnię 7626 ha. Dyrekcja parku mieści się w Bodzentynie, a na Świętym Krzyżu znajduje się Wystawa Przyrodniczo-Leśna ŚPN. Wielką osobliwością Parku są gołoborza, które powstały w wyniku procesów pękania i wietrzenia bardzo odpornych skał (piaskowce kwarcytowe) w środowisku o dużych amplitudach temperatury. W efekcie północne stoki Pasm Łysogórskiego i Jeleniowskiego Gór Świętokrzyskich pokryły gigantyczne rumowiska skalne. Od tysięcy lat skały te nie porastają roślinnością. Oglądane z daleka tworzą szare, gołe plamy pośród zielonego boru – stąd nazwa. Przed ponad 30 laty odkryto na nich skamieniałe ślady organizmów żyjących 500 mln lat temu. Jednym z obszarów najcenniejszych przyrodniczo jest enklawa Świętokrzyskiego Parku Narodowego, Chełmowa Góra. W 1920 r. utworzono tu pierwszy w Górach Świętokrzyskich i jeden z pierwszych w Polsce ścisły rezerwat przyrody. Ochroną objęto naturalne stanowiska modrzewia polskiego (larix polonica) – gatunku, który prof. Marian Raciborski odkrył na Chełmowej Górze i którego monumentalne okazy zachwycają do dzisiaj. Na całym wzniesieniu, pociętym malowniczymi wąwozami, znajduje się także niebywała ilość mrowisk. Spotkać można liczne gatunki chronionych i rzadkich roślin oraz przedstawicieli fauny, w tym m.in. 90 gatunków ptaków. Symbolem Parku jest jeleń, który między rogami ma krzyż z dwoma poziomymi ramionami.

Dąb „Bartek” w Zagnańsku budzi powszechny zachwyt z racji monumentalnych rozmiarów i sędziwego wieku. W okresie międzywojennym specjalna komisja konkursowa uznała „Bartka” za najokazalszy i najcenniejszy zabytek przyrody naszego kraju. Przyjmuje się najczęściej, że rośnie już 1200 lat. Ostatnie pomiary wykazały, że ma 30 m wysokości, koronę o rozpiętości 20 na 40 m, obwód pnia w pierśnicy 985 cm, a obwód przy ziemi – ponad 13 m. Mimo uderzenia pioruna w 1991 r. dąb wciąż wydaje owoce i nadal przyrasta.

Jaskinia „Raj” k. Chęcin uznawana jest za najpiękniejszą w Polsce z powodu fantastycznej szaty naciekowej powstałej przez wytrącanie węglanu wapnia z wód podziemnych. Zachwycają wspaniałe formy natury od tysięcy lat tworzące się na stropach, ścianach i dnie. Skoncentrowana na małej powierzchni wielka różnorodność nacieków, kolumn, polew i mis robi niezapomniane wrażenie. Wielką rzadkością są pizoidy, czyli luźne nacieki w kształcie kulek, zwane perłami jaskiniowymi.

Stepowy rezerwat przyrody „Góry Pieprzowe” w Sandomierzu utworzono w 1979 r. na powierzchni 18 ha dla ochrony muraw i zarośli ciepłolubnych oraz interesującej fauny owadziej. Jest to najdalej na wschód wysunięty, odkryty, fragment Gór Świętokrzyskich – podłoże stanowią obfitujące w skamieniałości (m.in. trylobity) kambryjskie łupki z wkładkami piaskowców i zlepieńców. W odróżnieniu od centralnej części Gór Świętokrzyskich materiał skalny jest tu jednak tak drobny, że nasuwa skojarzenia z ziarenkami pieprzu. Rezerwat stanowi także unikatowe w Europie naturalne skupisko zarośli dzikiej róży.

Puszcza Świętokrzyska zachowała się między Kielcami, Końskimi i Skarżyskiem- Kamienną. W pradawnych matecznikach rosną tu jedne z najpiękniejszych w Polsce mieszanych i różnowiekowych, drzewostanów o strukturze piętrowej. W wielu miejscach zadrzewienia są prawie wyłącznie pochodzenia naturalnego. Jodły i modrzewie polskie mają 250 lat i przekraczają 45 m wysokości oraz średnicę 1 m. Wszystkie wyróżniają się doskonałą zdrowotnością. Zbierane stąd nasiona uznawane są za najwyższej jakości i zostały wytypowane jako doborowe dla zachowania puli genowej. Zapiski historyczne przekazują, iż rosły tu dęby tak grube, że nie mieściły się na piłach tartaków.

O wielkim bogactwie świata flory i fauny świadczą liczne gatunki chronione. Tropy dinozaurów, odkrywane w Górach Świętokrzyskich, zaliczane są do najcenniejszych na świecie. W pobliżu Sołtykowa k. Stąporkowa natrafiono np. na najstarszy zapis stadnego życia dinozaurów. W Bałtowie, odcisk łapy najprawdopodobniej
allozaura, stał się podstawą utworzenia Bałtowskiego Parku Jurajskiego z 50 modelami dinozaurów naturalnej wielkości oraz ciekawą placówką muzealną i ekspozycją dydaktyczną. Olbrzymi, liczony w tonach, zbiór skamieniałości i odcisków, pochodzący z budowy zbiornika wodnego Wióry jest eksponowany w Muzeum Wielkiego Pieca w Starachowicach.
Rezerwat przyrody „Skorocice” k. Buska- Zdroju jest jednym z najpiękniejszych przykładów krasu gipsowego. Malowniczą dolinę o długości ok. 1 km wyżłobił podziemny potok. Warto obejrzeć tutejszą roślinność stepową, posłuchać śpiewu cykad i zaobserwować pająka z rodziny ptaszników.

dr Cezary Jastrzębski